Yazar arşivleri: ozzs

Bizi biz yapan hislerimiz ve bu hislere verdiğimiz tepkilerdir. Hislerimizi doğumumuzdan sonraki geçen süreçte öğreniyoruz. Çoğu hislerimiz ortak çünkü benzer konulara karşı verdiğimiz tepkiler benzer. Fakat öyle bir an geliyor ve farkediyorsunuz ki artık tüm yaşadıklarınız ve dolayısıyla hissettikleriniz size özel. Tüm bu hisleri ben kimseye anlatamadığım zaman farkettim. Açıklayamamak belki daha doğru bir terim.“Tarifsizi yaşamak” yazısının devamını oku

İki insanın aynı anda birbirini sevmesidir.

Her sabah ofise girerken görüyorum sizi. Sabah sabah etrafta hiç kedi köpek olmadığı için onların mamalarından nasipleniyorsunuz. Kimse sizi düşünmüyor değil mi? Evet evet düşünmüyor biliyorum. Birde üstünüze üstünüze yürüyorlar ürkütüyor. Yolunu bir metre değiştirirse ölür bu insanlar. Ah ah. Bırakmıyorlar kışın ortasında zoraki bulduğunuz yemekleri yeyesiniz. Diğer hayvanlar yetmezmiş gibi birde insanlar var. İnsanlar“Kuşlar” yazısının devamını oku

Başımı yastığa koydum. Karabasan gibi çöktü senli anılar üstüme yine. Gün içinde biraz olsun idare edebiliyorum ama gece yalnızken senli anılar karanlığımı daha da zifirileştiriyor. Her an alıp verdiğim nefesime bile işlemişsin sanki…

Senden öncesi nasıldı? Hiç hatırlamıyorum. Sanki senden önce bir hayatım yoktu. Hep sen vardın. Şimdi yoksun ve ben afalladım. Sensiz nasıl yaşanır bilmiyorum. Eskiden çevrimiçi olduğunu görmek bile mutlu ederdi. Artık o da yok. Hele hele uzaktan görsem of dünyalar benim. Gerçekten söylesene sensiz nasıl yaşanır? İnsan her şeye alışır diyorlar ya doğru mu? Peki“Sen” yazısının devamını oku

Yeni normal ya da normalleşme. Pandemi ile hayatımıza giren bir kavram. Sürekli bu sözü duyunca ve okuyunca bu beni düşünmeye itti. Normal nedir? Yeni normal nedir? Kanımca normal olmak sıradan olanı benimsemek demektir. Ve son zamanlarda anladığım ve öğrendiğimse sıradan olmak mutluluktur. Yani normal olmak mutluluktur. Peki yeni normal dediğimiz kavram bizlerin mutluluk tanımını mı“Yeni Normal” yazısının devamını oku

Her şeye yetişmemizin mümkün olmadığı, yapacak yığınla işimizin olduğu ama bunlara yetecek vaktimizin olmadığı bir dönemde yaşıyoruz. Ne yapacağınızı bilemeden sürekli bir şeyler kaçırıyormuş hissiyle aynı anda bir sürü şeye başladığınız ama hiçbirini bitiremediğiniz için oluşan o yarım kalmışlık hissi tanıdık geliyor mu? Bitmek bilmeyen odaklanma güçlüğü, sürekli bir zihin meşguliyeti de cabası… Psikolojide bu“Zeigarnik etkisi” yazısının devamını oku

İyi şeyler de düşünmek gerek biliyorum, Biliyorum da, Şimdilik bağışlağın… Gün bitti bende bittim. Sen ne nalet bir şeysin yalnızlık, Sevgili kalbim hala gün ışığı arıyor, Penceresiz dört duvardan ibaret hayatımda, Neden kuş sesi beklersin bu odada, Bilmez misin duyacağım tek ses, Yalnız kalbin…

Çok karmaşık her şey. Bir yanım olabildiğince korkak, huzursuz, bitkin ve yorgun. Öte yandan diğer yanım mucizeler var diyor ve düşlerin gerçek olabileceğine halen inanmak istiyor ve heyecanını koruyor. Bu iki yan arasında ben, eziliyorum, eriyorum, bitiyorum. Zihnimdeki düşüncelerin ağırlığı artık taşınabilir boyutları geçti.

Gün gelir kuru, basit bir doğum günü tebriği bile gelmez. Tavana bakarsın boş boş. Sonra kendi kendine konuşmaya başlarsın. Ya ne olacaktı. Ne? Her zaman ki gibi alacağın tek şey hiçlik!

Bugün ilk kez çevrimiçi canlı olarak bir tiyatro oyunu izledim. Gerçek sahnenin asla yerini alamaz fakat şartlar göz önüne alınırsa her şey muhteşemdi. Bu ortamda böylesine güzel bir oyunu izleyebilmek tam bir mutluluktu. Sevgili Arsız Ölüm – Dirmit, Latife Tekin’in romanından uyarlanan bir oyun ve bu oyunu Nezaket Erden tek başına dekor, ışık vb. bir“Sevgili Arsız Ölüm – Dirmit” yazısının devamını oku

Anlamak! Bence çok önemli bir kavram. Anlamadan hayatımızı idame ettiremeyiz. Aslında hayat anlamaktan ibaret. Çocukken okulda dersleri anlamak, gençlikte arkadaşlığı, dostluğu anlamak, yetişkinlikte kuralları, iş hayatını anlamak, yaşlılıkta hayatı anlamak… Bu liste sürekli uzayabilir. Hayatımız anlamak kavramı üzerine kurulu. Ben unutulmanın dahi insana dair, sevgiye dair, varlığa dair olduğunu çok yeni anladım. Eski kız arkadaşım“Hiçlik” yazısının devamını oku