Yazar arşivleri: ozzs

Anlar bazen öylesine uzun bazen de öylesine kısa ki insan yaşadıklarına çoğu zaman bir anlam veremiyor. Sanırım tüm bu yaşadıklarımız bize aklımızın bir oyunu. Mutluyken deli gibi akan zaman mutsuzken durma noktasına gelebiliyor. Şu aralar zamanın benim için durduğu dönemlerdeyim. Deli gibi aktığı dönemlerden yakaladığım ve zihnimde sürekli dönen anları yazmak zihnimi biraz da olsa“Yazmak” yazısının devamını oku

Geçerken ömrüm iklimden iklime, hiç yaşamak istemediğim bir hayat romanının kollarına atıldım, sözcüklere gerek kalmadan beni anlayan, bana vurmadan en çok canımı yakan tarafından. Keşke benim hayat romanımda korkulara, endişelere yer olmasaydı. Hiçbir korkuyu hiçbir endişeyi tatmamış olaydı bilincim. Korunmaya ve savunmaya gerek duymasaydım. Korkuyu, endişeyi bilmeyen canımın istediği gibi davranıp, yaşasaydım. Gerçekten nefes alabilseydim“Umrumda Olan Günler” yazısının devamını oku

Kim için yaşayacağım, hangi gaye için mücadele edeceğim? Neyi arayacağım? Ne için savaşacağım? Neyin rüyasını göreceğim, hangi hayalleri kuracağım? Hayatımın tüm çiçekleri döküldü, sade dikenleri kaldı. En kötüsü dökülen tüm çiçekler her gün gözümün önündeler. Görüyorum ama ulaşamıyorum kokluyorum ama sarılamıyorum. İnsan sahip olduklarından vazgeçebiliyor belki ama asıl vazgeçemediği ait olduğuymuş…

Son iki yıldır beyim benimle resmen alay ediyor. Normal şartlarda çok kolay hatırlayabileceğim hiçbir şeyi hatırlayamıyorum hatta bazen konuşurken günlük yüzlerce kez kullandığım kelimeleri unuttuğum için kesik kesik konuşuyorum ve çoğunlukla dona kalıyorum. Öte yandan, küçücük bir tetikleyici sonrası yıllar önce yaşanmış bir günü baştan sona en ince detayına kadar hatırlıyorum. Geçen hafta onun telefonu“Kampçı” yazısının devamını oku

Fiziksel, duygusal, psikolojik olarak yıkık bir haldeyim. Böylesine tükenmiş bir durumda ne yapmam gerekir bilmiyorum çünkü toparlamamı sağlayacağını düşündüğüm her şeyi denedim. O kadar kötü bir durumdayım ki bu durumumu artık yönetemiyorum. Hayatım altüst olmuş durumda. Yağmur yağıyor ama gökten değil, yüreğimin boşluğundan ömrümün ıssız toprağına ve ben sonsuz bir düzlükte küçücük, silik bir nokta“Yalnızlıklar Katı” yazısının devamını oku

Yorgunum, her gün şu odamın kapısından dışarı adım attığım an gülümsemek zorunda olmaktan sıkılmış… Sanki bir daha hiçbir şey bana nefes aldırmayı sevdiremeyecek ve sanki bir daha hiç kimse bu yolda yürüsün istemeyeceğim benimle… Sanki bir kez daha yenilmekten korkuyor gibiyim ve sanki bir defa daha düşersem bir daha ayağa kalkamayacak kadar güçsüz…

İlk tanıdığım anda onun hayatımda olmasını istedim çünkü görür görmez hayatım boyunca kimse için hissetmediğim bir heyecanı hissettim. Heyecanı merak takip etti, merakı sevgi. Bir süre ayrı düştük. Ardından yine birleştik ve içimden, ne olursa olsun bu sefer onu asla bırakmam diyordum, kendi kendime. O kadar zor bir insandı ki zaman zaman tüm gücümün çekildiğini“Güçsüz” yazısının devamını oku

Dualar insanın kaderine yön verir. Yürüdüğümüz yolu değiştirmez, ama varacağımız yeri daha da güzelleştirir. Her şeyin kötü gitmesi sizi üzmesin. Eğer kalbinizde biraz bile iyi niyet varsa, sizin önünüzde de güzel hayat var demektir. Unutmayın ki herkesin kaderi, onun kendi kalbinin eseridir. İyi niyetinizden kaybedin, ama iyi niyetini hiçbir zaman kaybetmeyin.

Ülke ekonomimiz ne yazık ki çok kötü durumda. Her geçen gün cebimizdeki üç beş kuruşta pul olmakta. Özel sektör çalışanlarının genellikle bu durumla mücadelesi ise, halihazırda çalıştıkları şirketlerden istifa edip farklı şirketlere geçmekle mümkün oluyor. Genel olarak şirketimden memnun olsamda maddi olarak istediğim seviyelere çıkabilmek için bende dün istifamı verdim. Her ne kadar sonucunun benim“İstifa” yazısının devamını oku

Ülkenin üstünde anlamsız bir gerilim var ve bu da hayat kendi başına yeterince zor değilmiş gibi her şeyin üstüne tuz biber eker şekilde bizlere etki ediyor. Hal böyle olunca insan her fırsatta nefes alabilmek için, biraz olsun rahatlayabilmek için kendini dışarı atıyor. Ankara’da yaşayanlar için bu seçeneklerde çok fazla değil. ODTÜ kampüsü yemyeşil doğasıyla ve“90’lar” yazısının devamını oku

Yazığım yazılarımın çok büyük bir çoğunluğu tükenmiş bir durumdayken, mutsuzken hissettiklerimi aktardığım yazılar. Üstümde bu tarz hisler varken bunları yazıya dökmek kalıcı olmasada oldukça rahatlatıcı bir durum. Olur ya sende kendini benzer hislerin içinde bulursan, yazmak sana da yardımcı olabilir. Ben yazamam diyorsan ya da uğraşmak istemiyorsan, bu blog sana en azından kendini yalnız hissettirmeyecektir.“Bok gibi” yazısının devamını oku

Bu Blog’u ilk açış amacım çok farklıydı. Eski yazılarda bu durumdan bahsetmiştim. Blog bugün benim kendi düşüncelerim ve duygu durumlarımla alakalı paylaşımlar içermekte. Dolayısıyla, hiçbir sosyal medyada etkileşim kaygısı ile yazı eklemiyorum. Bu sebeple bu platformlarda paylaşım imkanı sağlayan butonları siteye eklemedim. Fakat, bugün geldiğimiz noktada tüm bunlara rağmen, yazılarımın Twitter, Instagram gibi mecralarda paylaşıldığına“Sosyal Medya” yazısının devamını oku