Yazar arşivleri: ozzs

Anladığım kadarıyla anlaşılmamak günümüz insanının en çok dert yandığı olgulardan biri. Peki sizce neden bir çok insan bu durumdan muzdarip? Bence herkes anlaşılmak istiyor ama kimse anlamak istemiyor. Olay tek taraflı olunca da bu sorun ortaya çıkıyor. Benzer durumlara maruz kaldığımda yani hiç anlaşılmadığımı hissettiğim durumlarda ben sadece susuyorum. Susmak çünkü her zaman sessizlik değildir.“Susmak” yazısının devamını oku

Kardeşimle değişimli olarak babamın yanında kalıyorduk. 15 Ağustos’u 16 Ağustos’a bağlayan gece benim sıramdı. Babam uyudu, uyandı yemeğini yedi. Bana yine, beni eve götür dedi. İçim parçalansada üzgün bir şekilde bunun olamayacağını anlattım. Saatlerce elinden tuttum, gözleriyle öyle bakışlar attı ki sanki bana anlatmak istedikleri varmış ama anlatmaya gücü yokmuş gibiydi. Kardeşim geldi benden nöbeti“16 Ağustos” yazısının devamını oku

Zaman, sen yok musun sen gerçekten çok tehlikelisin. Zihnimde şöyle geriye gittiğimde hatırladıklarım ve bu hatırladıklarım üzerinden geçen zamana şahit olunca şaşıp kalıyorum. Senin karşında ne kadar da çaresiziz. Gözlerimi kapattım ve tam üç sene önce bugünleri düşünmeye başladım. Eymirde onunla birlikte kahvaltı yapıyorduk. Yeni bulduğumuz bir yeri denemeye karar vermiştik. Yanlış hatırlamıyorsam yerin adı“İç Çekişler” yazısının devamını oku

Yüreğinin çöllerine, yağmur oldum olduramadım. Saçlarının tellerine esir oldum olduramadım. Ben ki asi boyun eğmez, çılgın, söz dinlemez; arkandan ne yaşlar döktüm olduramadım. Olduramadım ne yapayım sensizlikmiş senden payım. Diz çökerken dağlar bana, şimdi taşlar güler bana. Şu hayatımda bir tek sana yenik düştüm yine de olduramadım. Uysal bir çoçuk gibi teslim oldum olduramadım. Yere“Olduramadım” yazısının devamını oku

Sen en çok beyaz lilyumları seversin…

Normal şartlarda zihnimde aylara farklı farklı anlamlar yüklemem. Fakat, Ağustos ayının hayatımda yeri çok farklı olmaya başladı ve ben de ister istemez buna dikkat etmeye başladım. Şöyle düşündüğümde ne güzel diye yorumlayabiliyorum ne de kötü. Hayatımın en güzel günlerini geçirdiğim eski kız arkadaşımla Ağustos ayında başlamıştık. Bu açıdan bakarsak çok güzel. Öte yandan babamı yine“Ağustos” yazısının devamını oku

Biz olabileceğimize dair artık hiçbir ümidim kalmamışken, ondan tam 3 sene önce bugün “Sana bir şeyler söylemek istiyorum, toparlayamıyorum ama susmaya da gönlüm razı olmuyor…” Şeklinde aldığım bir mesajla her şey benim için muhteşem şekilde değişti. Sanki o dönem hayatımdaki selden boğulmak üzereyken beni kurtaran bir ip gibiydi. Aynı ip bugün boğazıma sarılmış bir ilmik“İp” yazısının devamını oku

Gül yüzün karşısında sessizlik içerisindeyim. İçim içimi yer ama sessizliğimi bozamam. Ay etrafı ufaktan aydınlatırken, bir yıldız yalnızlığı eşliğinde, seni düşünmenin tadı acı, yorucu, bunaltıcı ama ne güzel. Bu akşam yine, çektim üstüme sensizliği, ölmeyen yokluğunla mücadele ediyorum. Rüyalarım bana düşman, uyuklayan gözlerimin hissizliği bu yüzden. Bazen düşüncelerim de bana düşman, kendi kendimin mayını oluverdim,“Yıldız Yalnızlığı” yazısının devamını oku

Göğsümün ortasına ansızın bir sızı oturuyor. Zamanı, yeri belli olmaksızın. Tamam iyiyim derken, değilsin dercesine bir acı çöküyor üstüme. ilacı yok, şifası yok, ağrı kesicisi yok. Nefesim kesilirken eski fotoğraflarla yaşamaya çalışıyorum. Yavaş yavaş alışıyor muyum yoksa ölüyor muyum inanın bende bilmiyorum. Sızı biraz olsun rahat bırakınca düşünmeden edemiyorum. Ben neden senin “kalbini kırmaktan korktuğun”“Sızı” yazısının devamını oku

Onunla tanışmadan önce gönlüm karanlıktaydı, tanıştık ruhum aydınlandı. Şimdi asıl karanlık yeni başladı. Benim karanlık sandığım günler iyi günlerimmiş meğer. İnsanın birini severken sevdiğinin yanında olmaması, yaptığı her şeyde onu düşünmesi ama yalnız olması ne kadar zor bir şeymiş. Evet nefes alıyorum yani teknik olarak yaşıyorum ama öncesini bilip bugüne razı olamıyorum. Her sabah onsuz“Onsuz” yazısının devamını oku

Nefes almaya başladığımızdan bu yana her gün üstüne bastığımız toprak gün gelecek boynumuzu aşacak ama biz hala kendimize dargınız. Dargınlıklar taşınamaz hal alıp gözlerden pıt pıt düşerken düşünüyor insan, insanın ağlamak için kendinden başka bir yâri daha olmalı.. Fakat, herkesin ne olursa olsun kendi menfaati için savaş verdiği bu dünyada, derdi sevmek olanları kim anlasın?“Pıt Pıt” yazısının devamını oku

Her gece uyumadan önce, benim için bu dünyada mutluluk olmadığına kanaat getiren ben, her sabah belkilerle yataktan kalmak için kendimi kandırıyorum. Anlayacağınız, benim gibi hevesi ölmüş insanların zararları yine kendilerine. Kalbi kırmadan dokunmasını bilmeyenlerin yaşattıkları var, konuşsam dilime yük, konuşmasam kalbime yük. Evi yanan koşup dışarı kaçarda benim gibi yüreği yananlar ne yapsın.