Yazar arşivleri: ozzs

İnsan ancak ait olduğu yeri bulunca fırtınalar diniyor, savaşlar bitiyor. Bu sebeple, olabildiğince uzaklara gitmek istiyorum, ruhuma işleyen yaralardan, yüreğimdeki çığlıklardan. Sonra bir bakıyorum yol mu yordu yoksa, yol mu uzadı bilemeden, varamıyorum bir türlü istediğim yere. Bir şarkı çalıyor, dalıp gidiyorum. Bir bakmışım önce çayım soğumuş, sonrasında umutlarım. Arafta kaldı her yerim. Ne eskisi“En kötüsü” yazısının devamını oku

Düşünmeden duramadığım bir konu var. Bu konu benim için hayatımda milat diyebileceğim bir durumdu. Belki de bu yüzden üstüne düşünmekten kendimi alamıyorum. Zamanın yaşadıklarıma etkisi, daha doğrusu zamanın yaşayamadıklarıma etkisi demek daha doğru olabilir. İki ay sonra ayrılığımın üzerinden tam üç sene geçmiş olacak. Bunu düşündüğümde gerçekten içim ürperiyor, sanki her şey bir kaç gün“Milat” yazısının devamını oku

Bir kaç gün evvel bir arkadaşım hastanelerle alakalı bir soru sordu ve bir anda kendimi sanki olayın bilirkişisi gibi sorduğu her soruyu duraksamadan yanıtlarken buldum. Acillerin ve polikliniklerin büyüklüğünden hastaneler çevresi otoparklara kadar hastanelerle alakalı her konuya hakim olduğumu farkettim. Bu farkındalık birden inanılmaz bir yük gibi üstüme çöktü. Bunları biliyor olmak beni çok rahatsız“Sağlık” yazısının devamını oku

Benim için her şey tam dört sene önce bugün onu ilk kez gördüğümde başladı. Hiç yaşamadığım için başıma gelenin aşk olduğunu bile anlamadım. Onsuz kalınca vurdu gerçekler en acı haliyle. O günden bugüne yanıtsız soruların ortasında çaresizce geçiyor günlerim, yıllarım ve ben bilmiyorum. Kaç yıl sevilir bir insan? Kaç yıldan sonra unutulur? Gidince mi? Ölünce“Kaç Yıl” yazısının devamını oku

Çok kaybettim… Son bir kaç senem sadece kaybedişler. Sevdiklerimi, hayallerimi, hayatımı, en çok da kendimi. Bu kadar kaybeden biri olarak, bu kadar güçlü kalmaya çalışmak yoruyor. Sonuç olarak bu kadar kaybetmek yeniden başlamayı çok zorlaştırıyor. Yanıtsız sorular yoruyor, belirsizlikler yoruyor, beklemek yoruyor, anlaşılmamak, duyulmamak, görülmemek yoruyor, can yakıyor. Koca dünyaya, bu kadar insana karşı yalnız“Yorgun” yazısının devamını oku

Gün geçmiyor ki içimden, hayata yeni bir tanım yapmayayım. Zihnen yorulduğumda uzun uzun yürüyüşler yaparak zihnimi boşalmaya çalışıyorum ve bu aralarda da düşünüyorum. Yeni tanımım: Olmayacak olana alışmaya çalışmak. Evet, an itibarıyla hayat benim için bu. Hepimizin hayalleri ve istekleri var ve bu hayallerin ve isteklerin ne yazık ki bir çoğu gerçekleşmedi ya da asla“20 Metre” yazısının devamını oku

Geçmişi düşüneceksiniz nerdeyse dakika dakika ama kötüleri atlayarak, onunla geçtiğiniz yerlerden geçmek isteyeceksiniz. Gittiğiniz yerlere gitmek. Bu size hiç iyi gelmeyecek ama bile bile yapacaksınız. Birisi size içinizdeki acıyı söküp atabileceğini söylese kaçacaksınız. Aslında kurtulmak istediğiniz halde o acıyı yaşamak için direneceksiniz. Hayatınızın geri kalanını onu düşünerek geçirmek isteyeceksiniz. Aksini iddia edenlerden nefret edeceksiniz. Herkesi“Sırf Yanlış Anlamasın Diye” yazısının devamını oku

Tam 9 senenin ardından geçen hafta itibarıyla ilk iş yerimden ayrıldım. Zor olacağını düşünüyordum ama bu kadar da zor olacağını hiç düşünmemiştim. Tek tek vedalaşırken sesim titredi, neredeyse konuşamadım. 9 sene dile kolay, çok ama çok güzel günlerim geçti. Artık benim için yepyeni bir sayfa açılıyor. Kendimi daha da geliştirebileceğim daha da mutlu olacağımı düşündüğüm“Yeni Sayfa” yazısının devamını oku

Zaman kimilerine göre en iyi dost, kimilerine göre ise en büyük düşman. Bana soracak olursanız, bana karşı dostluk yapmadığını rahatlıkla söyleyebilirim. Zaman geçiyor ama yaşadıklarımın etkisi hala dün gibi üstümde. Tam bir sene evvel bugün, eski kız arkadaşımla yüzyüze son kez görüştüğümüz gün. Daha bir kaç ay evvel onu görmek ve konuşabilmek için deli divane“14 Eylül” yazısının devamını oku

Geçen hafta onu hiç göremedim, sonra birden jeton düşünce boğazım düğümlemdi. Sanırım sevgilisi ile birlikte tatile çıktılar. Hal böyle olunca elimde değil bizim gittiğimiz tatiller geldi aklıma. Acaba onunla birlikte de korkusunu yenerek yüzmüş müdür? Acaba onunla da denizde çocuklar gibi eğlenmiş midir? Acaba onunla da sabahın ilk saatlerinde daha gün yeni yeni doğarken yürüyüşler“Acaba” yazısının devamını oku

Koskocaman bir yaz mevsimini daha geride bıraktık. Neden bilmiyorum ama yaz ayları benim için çok hızlı geçiyor. Bu seferde yine öyle oldu. Bu hızın sebebi belki yaz aylarını çok sevdiğimden belki de kaybettiğim tüm kişileri bana hatırlattığından, hangisi bilmiyorum. İki sene önce yine yaz mevsimi sonu benzer duygularla bu blogu açmıştım. O günden bugüne dile“Yazın Hızı” yazısının devamını oku

Canımı nasıl yakabileceğini öyle güzel biliyorsun ki helal olsun. Hayatımda sadece bir kişiye kendimi tamamen açtım, o da bir ordan bir burdan vurmalara doyamadı. Demek senin için benimle olmanın tanımı, maruz kalmak öyle mi? Seni bana maruz bıraktığım, huzursuzluk yarattığım ve bilimum kötü sıfatla mağdur ettiğim için özür dilerim. Yazdıklarını okumasam ve kırk yıl düşünsem“Eyvallah” yazısının devamını oku