Yazar arşivleri: ozzs

Yaz geldi havalar ısındı. Hem bedenen hem de zihnen öyle yorgunum ki tüm yaz tatil yapsam belki de dinlenemem. Oldukça uzun süredir ailevi sebeblerden tatile çıkamadım. Dolayısıyla tatile çıkmaya çok ihtiyacım var. Son tatilim inanılmaz güzel anılarla doluydu. Bugüne kadar ki hayatımın en unutulmaz tatiliydi. Keşke her tatil bu kadar kusursuz ve unutulmaz olsa. Bazen“Tatil” yazısının devamını oku

Kalp özlerken uykular da terk eder insanı işte o zaman gecelerde bulursun tüm teselliyi. Hep geceler mi hafifletecek bu dayanılmaz acıyı. Dualarım bile çağresiz. Yolda yürürken kaybettiğim sen, gecelere mi saklandın benden. Belkiler umut olsada keşkeler can yakar ve anlarsın ki kaşıdıkça kanayan yara gibidir sensiz nefes almak. Tek merhem birazcık sen. İlk görüşte mi“Geceler” yazısının devamını oku

Bir yağmurlu bir sıcak günün ardı sıra sakin bir akşam oluyor Ankara’da. Şebnem’i açtım, çalıyor arka planda. Elimde çayım, aklımda sen. Yine hüznün her koşulu tam. Çaydan çıkan dumana bakmak beni eskiye götürüyor, yüzümde tebessümler, ta ki kendime gelene kadar. Artık tüm günlerim trenin sıralı vagonları gibi ardı ardına dizilmiş ve tek düze. Tüm vagonlar“Tren” yazısının devamını oku

Klavyenin başına geçtim ve düşüncelerime yetişemiyorum. Anında yazmazsam bir daha asla yazamayacak gibi hissediyorum. Aslında uzun zamandır bildiğim ama ilk defa bu kadar yoğun hissettiğim bir konu hakkında yazmak istiyorum. Bu konu genel olarak büyük sözü dinlemek olarak adlandırılabilir. Nedir büyük sözü dinlemekten kastım kendimce izah etmeye çalışayım. Ben kendimi bildim bileli asi olarak görüldüm.“Büyük sözü” yazısının devamını oku

Hayat karşısında yorgunum artık ve zindeyim ölümün karşısında. Tükendim değiştirmekten kanını yüreğimin, ne zaman bitecek bu hüzün, uğramasa artık bana, zaten gönül yorgun, gönül hasret, gelmek bilmeyen bahara. Güzel haberler alsam, karşıma çıkan tüm şiirler çiçeklerden, çocuklardan, kuşlardan bahsetse. Yetse artık bu karabasanlar, umutsuzluklar. Yoluna girse hayat, mutlu etse yeniden. Çok mu bu isteğim? Peki“Mümkün mü?” yazısının devamını oku

Akıllı telefonlarınızın bize sunduğu en yeni özelliklerden biri. Akıllı galeriler. Bu galeriler, geçmişte çektiğiniz fotoğrafları hikayeleştirip size bir sene önce iki sene önce bugün şeklinde hatırlatmalar yapıyor. Baktığınızda çok güzel bir özellik. Hiç aklınızın ucundan bile geçmeyen bir anınızı size hatırlatıyor. Eskiye götürüyor, eskiyi hatırlatıyor. Anılar güzelse çok güzel bir özellik. Bugün bana babamın son“Akıllı galeri” yazısının devamını oku

Depresyonun ne olduğuna ilişkin farklı bir bakış açısı getirmek istiyorum. Bana kalırsa depresyon sadece bir “hastalık” denip geçilecek bir şey değil, aynı zamanda hayata ilişkin bir anlam arayışı. Vücudun bir enfeksyonla başetmek için ateşi yükseltmesi ne kadar doğal bir tepkiyse, insanın hayatta anlam ve amaç kaybı yaşadığı dönemde kişinin kendisini depresyona çekmesi de benzer bir“Depresyon” yazısının devamını oku

Kimse nelerle mücadele ettiğimi, nelerle başa çıkmaya çalıştığımı, nelere, kimlere yenildiğimi, nelerin, kimlerin canımı nasıl acıttığını bilmiyor. İçimi bir bilseler! Çıkıp saatlerce dolaşmak istiyorum ama kafam benimle gelsin istemiyorum. Taşıyamıyorum artık bu yükleri. Birbirimize bir kaç adım ötedeyiz ama aramızda kilometrelerce gurur var. Her saniye aklımda olan birden neden yanımda bitiyor. Elim ayağım aklım kalbim“İmtihan” yazısının devamını oku

Ölüm düşüncesi hayatımda bana hiç bu kadar yakın olmamıştı. Ölüm artık bana sanki hayat boyu çekeceğim acıdan son kaçma, kurtulma rotası gibi geliyor. Düşünüyorum, düşünmek acı veriyor o zaman düşünmemek için ölmek lazım. Pişmanlık duyuyorum, pişmanlık duymamak için ölmek lazım. Bugün olmazsa yarın unutacağım, unutmak istemiyorum. Unuttuğum günleri görmemek için ölmek lazım. Benim için son“Son reçete” yazısının devamını oku

Yıllarca kendi kendime inşa ettiğim duvarların içinde yaşadım. Ve bana sorduklarında buna yaşamak diyordum. Sonra biri çıkageldi. Beni o duvarların içinden çekti aldı. Benim ışığım oldu.Hayatını karanlıklarda geçirmiş biri olarak ilk kez ışığı görünce afalladım. Gözlerim öylesine kamaştı ki sanırım bir türlü önümü doğru düzgün göremedim. Şimdi ışıksız yeniden karanlıkta, tam her şeyimi buldum derken,“Sonsuzluğa…” yazısının devamını oku

Bu yazıyı bir gün görürsen bil ki burada seni çok seven bir kalp var.

İnsan bu dünyada aldıklarının hepsini iade eder. Müstesna yoktur. Varsın cüzdanımda taşıdığım fotoğrafını vermesinler. Ben giderken kalbimdeki seni nasıl alacaklar…