Yazar arşivleri: ozzs

Günaydın öylesine bir kelime değildir! Sabahın ışıklarıyla yıkanmış bir dil pırıltısıdır. Sekiz harfli bir anahtardır, yalnızlığın çıkış kapısını aralar. Günaydın diyen, yalnız bırakmayı ve bırakılmayı reddetmiş demektir. Gönül çelendir günaydın, buzkıran gemisidir. Gönüllere yol gösteren, ağzımızın içindeki deniz feneridir. Öylesine güzeldir, “Bu sabah, bu güzel günde güneşin elinden birlikte tutalım mı?” cümlesinin kısaltılmışıdır.Günaydın, kardeşidir merhaba’nın.“Güzel İnsan” yazısının devamını oku

Özlemek nedir gerçekten özleyen bilir. Anlaşılmamak nedir gerçekten anlaşılmayan bilir. Sevmek nedir gerçekten seven bilir. Bu bilirler listesi sonsuza kadar uzar. Bir hissi, duyguyu sadece onu yaşayan bilir. Eskiden empati ile insanlar anlaşılabilir diye düşünürdüm. Fakat empati aslında bizim daha önceden yaşadığımız bir duyguyu hatırlamamızdan öteye gitmiyor. Yani bence eğer daha önceden özlediysek özleyenin halinden“Anlaşılmak” yazısının devamını oku

Üzüntü ve keder hayatımızda bir deniz gibi ve gücümüz yettiğince zorlada olsa yüzüyoruz bazen de boğuluyoruz. Boğulmamak için destek almakta her zaman yetmiyor. İnsan öyle bir hale geliyor ki boğulmamak için ne yapacağını şaşırıyor. Barış Manço içinde bulunduğum boğucu karanlık durumunu çok güzel açıklamış: “Simsiyah gecenin koynundayım yapayalnız. Uzaklarda bir yerlerde güneşler doğuyor.” Umarım o“Üzüntü” yazısının devamını oku

Son bir aydır terapiye gidiyorum. Her bir terapi sonu artık benim için tamamen sürprizlerle dolu olmaya başladı ve hepsinin sonunda hiç tanımadığım yeni bir benle tanışıyorum. İnsan kaç yaşında olursa olsun kendine yabancı kalabiliyormuş. Zaten çok düşünen bir insanım ve bu yetmezmiş gibi zihnimin daha da derinlerine indim zihnimin hiç bilmediğim noktalarını gördüm. Sanki artık“Terapi” yazısının devamını oku

Babam bugün sensiz geçen ilk babalar günü. Seni o kadar çok özledim ki içinde bulunduğum duygu durumunu anlatamam. Seni çok seviyorum babam. Bu sene sen yoktun ama anılarımız ve fotoğraflar vardı bizimle. Yanımda olsan şakalaşsak birbirimize takılsak keşke. Ben sensizliğe hiç alışamadım babam sanki her an odandan içeri girip günün nasıl geçti diye soracaksın gibi.“Babalar günü” yazısının devamını oku

Herkesin hayatında değer verdiği hatta çok değer verdiği yeri geldiğinde kendinden öte koyduğu insanlar vardır. Doğal olarak benimde var. Fakat ne yaparsam yapayım ne söylersem söyleyim bunun böyle olduğunu bir türlü ispatlayamadım. Aklımdan bir saniye bile çıkaramadığım kişinin benim hakkımda dolandırıcı, toksik, öküz, iki yüzlü vb. gibi düşünceler beslemesi beni bitiriyor. Çok çabaladım bu düşünceleri“İyi ki varsın” yazısının devamını oku

Bu yaşımda Neşat Ertaş’ı anladım. Ne kadar ince ve düşünceli davranmış sözleri yazarken. Beni üzdün dememiş de yazımı kışa çevirdin demiş. Sevmek çok enteresan bir his, insanın en anladığını sandığı ama bir o kadar anlayamadığı bir his. Belki de anlaya çalışmak en başta saçmadır, sevmeye aykırıdır. Yazlarımız kışa dönse bile bazen anlamaya çalışmaktan çok yaşamak“Yaz neredesin?” yazısının devamını oku

Artık gerçekten aklımı kaybetmekten korkmaya başladım. Yaptığım hiçbir şey sonucu değiştirmiyor. Aklımda hep aynı kişi günün bir saniyesinde dahi onsuz bir düşünce yok. Sanırım sadece uyurken düşünmüyorum o da uyurken düşünülemediği için. Böyle bir şey mümkün değil diye düşünebilirsiniz fakat başına gelmeyen bir insanın anlayabileceği bir durum değil. Yapmadığım denemediğim şey kalmadı. Sonuç hep aynı.“Elden ne gelir” yazısının devamını oku

Dünya kendi başına garip ve bir o kadar da nankör. Seni o masmavi denizlere, gökyüzüne aşık eder ama sonra kapkara toprak altında çürütür. Ben daha yaşarken sanki girdim o toprağın altına. Her geçen gün bedenimi çürütmesede sanki ruhumu çürütüyor. Yalnızlığın o içimi ürperten korkunç soğukluğu bile bu çürümeye engel olamıyor. Belki de ruhumla birlikte benimde“Nankör Dünya” yazısının devamını oku

Her geçen gün insan büyüdükçe ve olgunlaştıkça omzunda taşıdığı yük devamlı artıyor. Bu yükler taşınamaz hale geldiklerinde kelimeler ve düşünceler bize güç veriyor. Çok fazla konuşulacak şeyler olsa bile hayatımızda, duygulara anlam yüklebilmek istiyorsan sözcüklere yön vermek gerekir. Kelimelerle aram hiç iyi olmadı. Kendimi hiç iyi anlatamam. Kendi duygularıma anlam yükleyemediğimi çok yeni anladım. İçinde“Acıların ömrü” yazısının devamını oku

Aslına bakarsanız her insanın tek dayanağı kendisi. Durumu böyle olmayanlar ne şanslı. Bazen tek bir sarılma bile insanı yepyeni birine dönüştürebilir. Bu şansı olmayanlar için hep güçlü durmak, sürekli hayat mücadelesi vermek çok zor. Hayat öyle çok zorluyor ki bu zorluklar bitsin diye haykırmak geliyor insanın içinden. Mutsuzluk yükü artık sırtımda bir kamburdan çok daha“Pes etmek” yazısının devamını oku

Ruhum bu hayattan öylesine yoruldu ki sanki bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Haftalardır süren tedavimde bir işe yaramayacak gibi hissediyorum artık. Tüm bu karamsarlık yorgun ruhumdan dolayı mı çok merak ediyorum. Eskisi gibi özlemsiz, kaygısız ve mutlu günlerim olacak mı bir daha? Bazen bu istediklerim dünyanın durumunu göz önünde bulundurunca şımarıklık gibi geliyor.“Hayatımın özeti” yazısının devamını oku