Yazar arşivleri: ozzs

Hayatımda mutlu günlerim oldu elbette, ama şimdi anlıyorum ki mesele hiçbir zaman sadece mutluluk değildi. Önemli olan yaşadığını, hayatın bir anlamı, bir değeri olduğunu hissetmekti. Ben çok şanslıydım mutlu olduğum o kısa dönemde hem yaşadığımı hissettim hem de hayatın anlamını ve değerini hissettim. Fakat bir o kadar da şanssızdım ne yazık ki hissettiklerimi hissettiremedim. Biliyor“Biliyor musunuz?” yazısının devamını oku

Önyargılarla doluyuz, hiçbir bilgimiz, fikrimiz olmadan hükümler vermeyi, insanları görünüşlerine göre yargılamayı ne çok seviyoruz. Bu durum, ona, buna, sana ya da bana özgü bir davranış değil tüm insanlığın problemi. Yazarı kim bilmiyorum ama denk geldiğim bir yazı bu durumu çok güzel özetliyor. “Dış görünüşe göre hüküm verilseydi. Hiç kapkara çaydanlıktan çay içilir miydi? Çayın“Kara Çaydanlık” yazısının devamını oku

Ruh sağlığımızı olumsuz etkileyen konulardan biri karşımızdaki insanları suçlamaktır. Bundan daha olumsuz durum ise suçlanmaktır. Ne yazık ki zaten dipte olan ruh halim, yeni yıl öncesi çok değer verdiğim bir insanın, benim kötü bir insan olduğumu düşündüğünü öğrenmemle çok daha kötü bir hal aldı. Bazen öyle günler yaşar öyle durumlarla karşı karşıya kalırsınız ki duygularınızı,“Kötü İnsan” yazısının devamını oku

İnsan sırtına yüklenen dertlerin altına ezilmeye başladığında hele ki bu dertler sağlıksal dertlerse o anda anlıyor, yaşamak demek nefes alıp vermenin çok ötesinde bir şey. Yaşamak aslında varmaktan ziyade yolda olmak demek. Peki varmakla yolda olmanın farkı nedir? Para, statü, güç vb. gibi olgulara ulaşmak için hayatlarını fakirleştiren, gittiği tatilde deniz ve muhteşem doğa ile“Yolda Olmak” yazısının devamını oku

Bir yıl daha bitti. Bu yılın son bir haftası benim için tüm yıla bedeldi. Üst üste çok kötü haberler aldım. Siyah Beyaz başlıklı yazımda da söylediğim gibi “Biterken yılın son günleri biliyorum ki takvimler belirlemez güzel günlerin mevsimlerini.”. Hayat bazen insana üst üste yıkıcı darbeler vurabilir. Bizlerin yapacağı en büyük hata, umut etmeyi bırakmak olacaktır.“2022” yazısının devamını oku

Özel günlerde, doğum günlerinde vb. günlerde hediye vermek adettendir. Adet olması da boşuna değildir. Hediye almak bir kişiye değer verdiğinizi göstermenin en güzel yöntemlerinden biridir. Bu durumu çok güzel açıkladığını düşündüğüm, sevdiğim bir söz var: “Ayınesi iştir kişinin lafa bakılmaz!”. Sevdiklerimize, onları sevdiğimizi hep söylüyoruz ama bunu göstermekte ise söylemlerimiz kadar başarılı değiliz. Benim bu“Hediyeler” yazısının devamını oku

Hayat iniş ve çıkışlarla dolu kah mayın tarlası gibi kah çiçekler içersinde ağaçların altında bir ağız dolusu oksijenin ciğerlerine işlemesi gibi. Mevsimlere bölmüşüz adeta tüm güzel ve kötü günleri. Biterken yılın son günleri biliyorum ki takvimler belirlemez güzel günlerin mevsimlerini. Çok zor olsa da her daim umut etmek gerek. Kötü günlerin mevsimleri de geçer bir“Siyah Beyaz” yazısının devamını oku

Ailemizin hastanelerle hastalıklarla olan imtihanı bir nedenle bitmek bilmiyor. Ben hastane kelimesini ağzıma dahi almak istemezken dün gece mecburen hastanenin yolunu tuttuk. Tam 16 saat boyunca tetkikler yapıldı. Halbuki giderken ki temennimiz bir serum takıp bir şeyiniz yok diyerek göndermeleriydi. Çünkü gidiş sebebimiz hemen herkesin bir dönem yaşadığı basit bir karın ağrısıydı. Tetkik üzerine tetkik,“Kist” yazısının devamını oku

Yine yine yine. Acil kelimesi hafızamdan silinsin. Bilmek istemiyorum. Görmek istemiyorum. Babamdan sonra acil yüzü görmemiştim. Ta ki bugüne kadar. Bizim bu acillerle sınanmalarımız ne zaman son bulacak. Pandemi tek başına yetmezmiş gibi birde bu aciller. Allah hiç kimsenin yolunu her ne sebeple olursa olsun bu hastanelerin yakınından geçirmesin. Hayatta en önemli şey sağlık. Sağlığın“Acil” yazısının devamını oku

Uzanmış tavana bakıyordum. Uyumam gerekiyordu ama tek damla uyku yok gözlerimde. Akıl bu kadar doluyken nasıl uyunur. Özlemin verdiği tüm yük göğüsümde. Ne sağıma dönebiliyorum ne de soluma. Öylece tavana bakıyorum. Sadece o güzel günlere o güzel anılara dalınca nefes alır gibi oluyorum. Yaşadığım tek anlamıyla özlem. En şiddetlisinden. Bu özlem sadece ona duyduğum özlem“Kendimi Kaybettim” yazısının devamını oku

İnsanın en kötü huyu, yanıldığını kabullenmemesidir. Bu bazen yaralar, bazen ağlatır, bazen de pişirir. Kontrol etmen lazım kendini, bakalım ne kadar yanılmışsın, bakalım ne kadar yanmış, ne kadar ağlamışsın. Dönüp kendi içine bakmalısın ki insan olmaktan geri kalmayasın. İşte bir yıl daha bitiyor. Bu kadar duru, bu kadar yalın, bu kadar el değmemiş bir gerçeği“Kenar Süsleri” yazısının devamını oku

Ateş ısıtabilir ya da yakıp yok edebilir, su susuzluğu giderebilir ya da boğabilir, rüzgar okşayabilir ya da kesebilir. Sevdalarda böyle. İnsanı yeniden de yaratabilir ya da dehşet içinde de bırakabilir. Bilmezdim dehşete düşmüş ayrılık taşıyan sevdalar, ne kadar ağırmış! Öbek öbek çöküyor onsuzluk içime. Ruhum bu yükü daha ne kadar taşır bilmiyorum. Öte yandan yüreğim“Yusyuvarlak Dünya” yazısının devamını oku