Yazar arşivleri: ozzs

Acımasızca geçiyor yıllar, peki ömrümün en iyi yılları ne olacak? Yaşıyor muyum, yoksa yalnızca yaşadığımı mı sanıyorum? İçimizdeki ses; bak, çevrende her şey nasıl gittikçe soğuyor, diyor. Umutsuzluk; yalnızlık içinde yıllar geçiyor; gün gelecek ve öfkeli ihtiyarlığım bastonuna dayanarak karşıma dikilecek. Hesap soracak benden, her şey hüzüne, kedere bürünecek. Yıllarca çaresiz, yalnız ve mutsuz bu“Baston” yazısının devamını oku

Artık eskisi gibi değil hiçbir şey. Zihnimdeki çığlıkları alışageldiğim yöntemlerle susturamıyorum ya da duymazdan gelemiyorum. Yemek yemek, arabayla yol yapmak, film-dizi izlemek vb. yaptıklarım fayda etmiyor. Gece olup yatağa yattığımda zihnimin zifiri karanlığında, çığlıkların içerisinde çaresizce yorgunluktan gözlerimin kapanmasını bekliyorum. Bazen tüm bunların bittiğini hayal ediyorum. Bunun olamayacağını kabullenmişim gibi gözlerimden yaşlar geliyor. Bir kere“Sımsıkı” yazısının devamını oku

Midemiz boş kaldığınca açlık duygumuz tetiklenir ve acıkırız. Acıktığımız zaman yemek yeriz, yeme eylemi, tıpkı uyumak gibi, en temel insani, yaşamsal eylemlerimizden biridir. Yiyeceğin tüketilmeye başlanmasıyla birlikte sindirim sistemi devreye girer ve mutluluk hormonu olarak da bilinen “dopamin” düzeyi beyinde artış gösterir. Bu sistem ise kişinin rahatlamasına ve stres seviyesinin azalmasına olanak sağlar. Diğer bir“Mutlu Yemeler” yazısının devamını oku

Kimsenin kimseyi dinlemediği kimsenin kimseyi anlamaya çalışmadığı hayatta yaşamaya çalışmak boşluğa yumruklar savurmak gibi. Hep bir çaba içindesin ama anlamsız bir şekilde sürekli yoruluyorsun. Oysa ki insan kendine sevmekten önce yalnızlığı öğretse hiç bu tarz çabalara ihtiyacı olmaz. O sebeple bence insanın şu hayatta ilk öğrenmesi gereken şey sadece yalnızlık. Çünkü insanın zor zamanlarda, hayattan“Yumruk” yazısının devamını oku

Anladım ki hiçbir şeye hakkım yokmuş benim. Konuşmaya ya da susmaya, kırılmaya, anlatmaya, üzülmeye, mutluluğa, sevmeye, sevilmeye… Hayatımdaki bana dilediği gibi yaslanabilirmiş ama benim yorulmam bile suçmuş. Tüm yaşadıklarımdan ben ciddi manada çok üzüldüm bu sebeple onun üzülmesini hiç istemem ama olurda bir gün üzülürse ve yaşadığı bir sıkıntıda onun aklına gelirsem, ona haksızlık ettim“Haksızlık” yazısının devamını oku

İnsanlar artık öyle hallere gelmiş ki onları seven insanları sevmiş gibi davranmakta bile bir yanlış görmüyorlar. Oysa ki çok mu fazla şey istedim bilmiyorum ama tek istediğim sevilmekti. Olduğum gibi kabul edilmek, tüm saçmalıklarımla, ağlayıp zırlamalarımla, nazlarımla, paranoyalarımla. Elimin fazlalık olmadığı hissiyle. Bir yandan bakıyorum çekilecek adam da değilim. Takıntılarım var, çok duygusalım, kolay dağılırım“Selam Olsun!” yazısının devamını oku

Ankara’da her yerde onunla anımız var ve ben onu bu yüzden unutamıyorum derim kendi kendime. Başka şehirlere gitmek hiç anımız olmasa bile buna çözüm değil her seferinde bunu bir daha anlıyorum. Hiç anı olmasa bile bu sefer zihnim bana sürekli onunla alakalı tahminler sunuyor. O bunu çok severdi o şurayı çok severdi burada şunları şunları“Anılar Şehri” yazısının devamını oku

Kuzenimin evliliği sebebiyle İstanbul’a geldim. İstanbul’un kalabalığı ve karmaşası aynı benim zihnim gibi bu sebeple fazla yabancılık çekmiyorum. Çok uzun zamandır bir düğüne gitmemiştim. Nedendir bilmiyorum ama eskiden düğünlerden nefret ederdim. Hatta o kadar sevmezdim ki şakayla karışık ben kendim için düğün yapmayacağım derdim. Şimdi de bayılmıyorum ama insanın artık yeter diyesi geliyor. Hayatım hep“Düğün” yazısının devamını oku

İnsanlar incinir de incitir de yani elbette seni inciteceğim ve elbette beni inciteceksin, sonuç olarak incineceğiz. Bu varoluşun mutlak koşulu değil mi? Siyah beyazla, gece gündüzle var… Bahar olmak, kışın riskini kabul etmek demektir. Var olmak, var olmama riskini kabul etmektir. Her şey zıddı ile var. İşte bu sebeple aşk, hüzne en yakın…

Hep inandım ve dedim ki sevgiyi gerçek kılan mücadeledir, sevgiyi kadere bırakamazsın. İlk görüşte aşk diye bir şey çıkarmışlar, öğrendim ki sevgiyi kadere bırakanları aksine ikna da edemezsin. Oysa ben hep istedim ki benim için mücadele eden ve beni seven mutlu olsun, umutsuz kalmasın. İçimdeki karanlığı görüp, ışık yok diye yoldan dönmesin. Acılarımı bilip beni“İnandım” yazısının devamını oku

Yine dayak yemiş gibi uyandım. Onu ne zaman rüyamda görsem böyle oluyorum. Rüyada her şey mükemmel ama bir uyanıyorsun gerçekler tam tersi. Yıllar geçti fakat bende en ufak unutma ya da önüne bakma bakabilme emaresi yok. Benim tüm ömrüm böyle mi geçecek? Rüyalara ya da anılara sığınarak. Kafayı yerim böyle giderse. Rüyada görünce adettendir nasılsın“Rüya” yazısının devamını oku

Unutursun gibi yalan sözlerlerle geçici avuntular yalnızlığın sadece bilinen yüzü. Sonrasında soranlara kaygısız gözlerle yanıtlar versende asıl muhattabın kalbindir, sana küskün, çarpar öylesine. Bir tek sen bilirsin ve hiç kolay değildir ağlamadan bir gün geçirmek ve hiç kolay değildir güçlü olmak en zor anında. Düşünüyor mu acaba olanları, parçalamadan önce bizi, alt tarafı geçici bir“Çarpar öylesine” yazısının devamını oku