Yazar arşivleri: ozzs

Biri olmalı mutlaka. Öyle biri ki seni anlayarak özgürleştiren. Sana günün aydın olduğunu söyleyen, ya da gecenin kötü olmadığını hatırlatan. Seninle ağlayıp seninle gülen. Yüreğine dokunabilecek biri. En zor anında ellerini tutacak ve kulağına ben yanındayım diyecek. Hayatı varlığıyla anlamlı kılacak. Yaşamın sonuna kadar birileri değil biri olmalı. Bunu günlerdir yoğun bakım kapısının önünde umutla“Biri” yazısının devamını oku

Son iki buçuk senedir doğru düzgün yüzümün güldüğü gün sayısı bir elin parmaklarını geçmez sanırım. Böyle gidersede daha çok uzun bir süre gülmeyecek gibi görünüyor. Ne zaman içten bir oh çeksem, bu da bitti desem hayat hemen beni bir belayla bir daha sınıyor. Gülmeyi geçtim tebessüm etmeye korkar oldum. Sanki dışardan biri beni izliyor ve“Dertler Derya” yazısının devamını oku

Yaşımdan yorgun, yaşımdan dertliyim bu günlerde! Kaç yaşındayım sahi saymadım, bilmiyorum! Belki kırklarımdayım, belki otuzlarımda! Sanki doksan sene yuvarlandım bu dünya sırtında. İnsan her şeye alışır diyorlar ya, bende alışırım diye umut besledim. Öğrendim ki öyle değil gerçekte. Başka çaren olmadığı için katlanıyorsun ama asla alışamıyorsun. Uyuyunca zaman hızlı geçer derler ya, bende alışamadım madem“Yorgun ve Dertli” yazısının devamını oku

Yüreğimizdeki duyguların ve hislerin rehberliğinde çıktığımız içsel yolculuğun seyir defterini yazmanın telaşı içindeyiz. Kendi içimizde yarattığımız dünyayı, tıpkı yaşadığımız dünya gibi kirletip, tüketiyoruz. Bizi mutsuz kılan her şeyden kendi payımıza düşen en kötüsünü seçip içimize gömüyoruz. Yüreğimiz toplu katliyamlardan kalan mezara dönüyor. Mutsuzluk deryasında boğulmaya terk edilmiş şekilde ölmeyi beklerken bir yanda da hislerimiz bize“Umut Kırıntısı” yazısının devamını oku

Akşam işten çıkmış, günün tüm yorgunluğu üstümde eve doğru giderken gözlerim uzaklara dalmış bir şekilde düşünüyordum ki kendi adıma bir anlık aydınlanma yaşadım. Öylesine bir aydınlanma ki hayatımda asla sahip olamayacağım şeylerin bir farkındalığıydı sanki. Aslında bir yanımız bunu hep bilir ama biz bunu görmemeye çalışırız fakat gerçekler tüm açıklığıyla karşımızdadır. Her akşam yatmadan önce,“Ayrıcalık” yazısının devamını oku

Gecenin bir yarısı beni uykumdan eden his, söyle daha ne kadar sürecek bu huzursuzluk halleri. Zaman denilen kafesin içine hapsedilmiş bir mahkûm gibiyim. Bana kızgın olanların gürültüsünden kendi kırgınlıklarımın sessizliklerinde kayboldum. Kelimelerle deneyler yapıyorum artık. Kelimeler bana yuva oldu, sadece yazarken güvende ve rahat hissediyorum. O sebeple yazıyorum sadece yazıyorum bir parça soluk için…

Herkes genellikle hayata dair sadece kendi yaşadığını, kendi çektiğini bilir. Sanırım bu yüzden çoğumuz için uzaktan bakıp, ben olsam şöyle yapardım, böyle yapmazdım diyerek ahkam kesmek, ne kadar kolay. Çoğu zaman kendimizin bile neyi neden yaptığını bilemezken, başkalarını eleştirmek ne kadar kolay. Zor olan kendimizi anlamak en zoru ise hem kendimizi hem de başkalarını anlamak.“Güzel Dünya” yazısının devamını oku

Dengeli bir hayat için çalışmak kadar kaliteli boş zaman geçirmeye de ihtiyacımız var. Sadece çalışmak ve hiç kendimize boş zaman ayırmamak tıpkı kişinin tek başına bir tahterevalliyi dengede tutmaya çalışması gibi, bu sebeple insanın ağırlığını her iki tarafa da verebilmesi gerekir. Sadece işten ya da sadece hobiden ibaret bir hayat, dengesini yitirmiş bir hayattır. Akıl“Hayat Dengesi” yazısının devamını oku

Artık sevgilim diyemediğim sevgilim… Bu ne bir sadakat, ne teselli ne de bir vicdan muhasebesi!Bir sabah uyandık baktık ki apayrıydık sokaklarda, apayrıydık parklarda… Hiç değişmeyen yıllar geçse de rüyalarda tararım mis kokulu saçlarını yine… Ne idüğü belirsiz hisler takip ediyor beni! Saklandığım yalnızlıklarımda… Kim olduğumu yitirmiş yarım bir korkuluk gibiyim, hoş bir an yok artık“Yarım Korkuluk” yazısının devamını oku

Zamanın insanı en çok yorduğu cansız vakitleri yaşıyorum artık. Düzeltmek istedilerimin hızına yetişememenin verdiği rahatsızlıklar ve düzeltemediğim kırık dökük süreçlerimin ezberindeyim yine. Ve bunca zamandan bana, benden geriye kalan, ulaşamadıklarımın yorgunluğu ve uykuya yabancı kaldığım bilmem kaçıncı zifiri karanlık gecede, hesaplaşmanın derdine düşmüş deli yangınlar vuruyor yüreğime. Tüm bunlar yetmemiş gibi bir de kaçak düşlerimin“Bitimsiz Eziyetler” yazısının devamını oku

Sanırım bugün kendimi insanlardan soyutlasam ve günlerce haftalarca hatta aylarca kimseleri görmesem kimselerle konuşmasam hiç sorun değil çünkü ne bir insan göresim ve ne de biriyle konuşma isteğim var. Öte yandan sadece bir kişiyi sadece bir kişiyi inanılmaz bir görmek en ince ayrıntısına kadar onu inceleyip havadan sudan belki dünyanın en saçma konularından onunla hiç“Soyutlamak” yazısının devamını oku

Şu hayat karmaşası içerisinde bence insanın kaybetmemek için varını yoğunu vermesi gereken iki husus var. Bunlardan ilki sağlık. Sağlık hayatımızdaki en önemli unsur. Sağlıksızken yaptıklarımızın hiçbir önemi ve değeri kalmıyor ve muhtemelen de yapamaz durumda oluyoruz. Bir diğer unsur ise; yan yana boş boş otururken dahi mutlu olduğumuz insan. Hayat çok kısa ve böylesine bir“İki Unsur” yazısının devamını oku