Hayatımız boyunca, birçok şeyden mahrum kaldık, kalacağız. Birçok arzumuza ulaşamadık, ulaşamayacağız ve birçok hayalimiz gerçekleşmedi, gerçekleşmeyecek. Fakat her geçen gün geldiğimiz bu noktada, bizi biz yapan şeylerin, aslında bu mahrumiyetler olduğunu anlıyoruz. Bizler eklenerek değil, yontularak ilerliyoruz. Ve yontula yontula bir gün biteceğiz. İnsanoğlu böyle geçicidir. Kendi varlığına en çok inandığı, sevdiklerinin anılarında ve kalplerinde derin izler bıraktığını sandığı yerlerde bile hızla silinip gider. En acısıda buna kendi gözleriyle şahit olmaktır.