Yalnızlığın insanın canına tak ettiği anlar var. Bu anlar birikiyor birikiyor ve bir noktadan sonra algınızı, aklınızı ele geçiriyor ve yapmam dediğiniz şeyleri yapmanıza sebep oluyor. En azından bende bu şekilde oldu. Bir daha kurmam, kullanmam dediğim Tinder’ı yaklaşık beş sene sonra yeniden yükledim. Yıllar sonra ilk buluşmalara başladım. Unutmuşum ne kadar zor olduğunu, sıfırdan bir insanı tanımanın. Üstümdeki yalnızlığın yüküyle hareket ediyorum ama bir yandan da inanılmaz şekilde yanlış bir şey yapıyormuşum hissi var. Üç sene geçmiş olmasına rağmen hala her şey dün gibi zihnimde. Derdi içinize atarsanız, ayağa kalkamazsınız derler. Yıllardır sürünmemin sebebi budur belki de…