Tatil

Geçen hafta arkadaşım Kıbrıs’a tatile gidelim dedi. İlk önce kabul etmedim çünkü orada geçirdiğim muhteşem günlerin anısı vardı aklımda. Aşmam lazım, önüme bakmam lazım diyerek kendimi ikna ettim. Sonuç olarak gittik. Daha havalimanına iner inmez anılar yüzüme vurmaya başladı. Beş günlük tatilim zehir oldu. Düşünmekten, anıların gözümün önünde yeniden yeniden canlamasından dolayı hiçbir şey yapamadım içimde var olan son gücümü yine içimdeki güçsüzlükle boğuşurken tükettim. Pes ettim. Bırakın unutmayı her şeyi bir daha yaşadım zihnimde. Demek ki birini, çok fazla sevmişseniz hatta onun önünde ağlayacak kadar sevmişseniz sonrasında ne yaparsanız yapın unutamıyorsunuz. Unutma çabalarınız sizi daha da kötü yapıyor.