Satır Satır

Kendimi uzun uzun anlatmak ve susmak arasında gidip geliyorum çoğu zaman. Hiçbir zaman tam anlamıyla hissettiklerimi anlatamayacağımı, anlatsam bile anlaşılmayacağımı düşündüğümden susmayı tercih ediyorum. Hatta içimde biriktirdiklerimi kendime bile anlatamıyorum çoğu zaman. Yazıp yazıp siliyorum, cümlelerimi toparlayamıyorum. Hayatımda çoğu şey yolunda değil biliyorum fakat inatla her şey yoluna girecekmiş gibi davranıyorum. Bazen düşüncelerim arasında kayboluyorum ve bazen de düşünmekten kaçıyorum daha doğrusu kaçmaya çalışıyorum. Böyle nereye kadar devam edecek diye sormuyorum artık kendime. Çünkü yanıtını bilmiyorum. Sadece bir köşeye çekiliyor sessizce yolunda gitmeyen ne varsa bir an önce son bulması için dua ediyorum… Göğüs kafesim ise patlayacak gibi. Sussam kalbimin feryadi çökertiyor zihnimi. Bazı günler yazılarım bile tükeniyor, parmaklarım oynamıyor sanki. Kimsecikler olumasa bile parmaklarımla içimin yangınını satır satır döküyorum, zihnim biraz olsun rahatlıyor…