Biri olmalı mutlaka. Öyle biri ki seni anlayarak özgürleştiren. Sana günün aydın olduğunu söyleyen, ya da gecenin kötü olmadığını hatırlatan. Seninle ağlayıp seninle gülen. Yüreğine dokunabilecek biri. En zor anında ellerini tutacak ve kulağına ben yanındayım diyecek. Hayatı varlığıyla anlamlı kılacak. Yaşamın sonuna kadar birileri değil biri olmalı. Bunu günlerdir yoğun bakım kapısının önünde umutla beklerken zihnimin beni ürküttüğü bu anlarda çok daha iyi anladım. Biri olmalı…