Dertler Derya

Son iki buçuk senedir doğru düzgün yüzümün güldüğü gün sayısı bir elin parmaklarını geçmez sanırım. Böyle gidersede daha çok uzun bir süre gülmeyecek gibi görünüyor. Ne zaman içten bir oh çeksem, bu da bitti desem hayat hemen beni bir belayla bir daha sınıyor. Gülmeyi geçtim tebessüm etmeye korkar oldum. Sanki dışardan biri beni izliyor ve tebessüm ettiğim anda belaları üstüme salıyor. Bu mübarek ayda sabır ve dua etmekten başkası gelmiyor elimden. Çocukluk sen ne güzelmişsin dert yok tasa yok…