Acımasızca geçiyor yıllar, peki ömrümün en iyi yılları ne olacak? Yaşıyor muyum, yoksa yalnızca yaşadığımı mı sanıyorum? İçimizdeki ses; bak, çevrende her şey nasıl gittikçe soğuyor, diyor. Umutsuzluk; yalnızlık içinde yıllar geçiyor; gün gelecek ve öfkeli ihtiyarlığım bastonuna dayanarak karşıma dikilecek. Hesap soracak benden, her şey hüzüne, kedere bürünecek. Yıllarca çaresiz, yalnız ve mutsuz bu cesedi taşıyan ruhum özgür kalacak…