Beyaz Anılar

Yazmayım yazmayım diyorum kendimi tutayım istedim ama başarılı olamadım. Saatlerdir pencereden yağan kara bakıyorum. Sanki kar yağmıyorda gökten benim için anılar yağıyor. Zaten unutamayan biriyken böyle üstüne daha da hatırlatıcı olaylar olunca kötü oluyorum. Ben daha ne kadar bu anılarımla savaşacağım hiç bilmiyorum. Her yer bembeyaz oldu ve gecenin bu saatinde resmen her yer aydınlık tıpkı benim anılarım gibi. Anılarım da o kadar aydınlık ki zihnimde her şey daha dün yaşanmış gibi. Halbuki üstünden iki seneden fazla zaman geçti. Ne yapalım koyduk cebimize uykusuz bir gece daha. Hadi şimdi uyu uyuyabilirsen!