Kist

Ailemizin hastanelerle hastalıklarla olan imtihanı bir nedenle bitmek bilmiyor. Ben hastane kelimesini ağzıma dahi almak istemezken dün gece mecburen hastanenin yolunu tuttuk. Tam 16 saat boyunca tetkikler yapıldı. Halbuki giderken ki temennimiz bir serum takıp bir şeyiniz yok diyerek göndermeleriydi. Çünkü gidiş sebebimiz hemen herkesin bir dönem yaşadığı basit bir karın ağrısıydı. Tetkik üzerine tetkik, kan alım üzerine kan alım işlemleri gerçekleşince istemsiz olarak kormaya başladım. Aklımda ağzımdan düşürmediğim tek dua “Bizi yine aynı hastalıkla sınama” vardı. İnsan hep istisnanız bir şekilde korktuklarıyla sınanıyor. Bunları yaşarken doktordan o lanet cümleyi ne yazık ki duyduk. “Kist tespit ettik!”. Ne yazık ki tanıdığım en büyük çaresizlik. Allah’tan umut kesilmez diyerek dua etmekten başkası gelmiyor elden. Umarım sağlıklı günler çok uzakta değildir…