Ben ve benim gibilere aşk haram bunu hayat en inceme vura vura öğretti. Küçükken aklımızı yalanlarla doldurdular ve bizim tamamen hayal ürünü olgulara inanmamızı sağladılar. Neymiş efendim “iki gönül bir olunca samanlık seyran olurmuş”. Günümüzde iki gönülün birmiş gibi görünebilmesi için tek gereken para. Paran yoksa şansın yok. Kendimi bu yüzden hiçbir yere ait hissedemiyorum. Ne bir şehre, ne bir ülkeye ne de bu dünyaya. Sadece bir kez küçük ve güzel bir kalbe ait hissettim, o da haddimi bilmemi sağladı. Kalbimden gelen kelimeler sesimden çıkıp aitliğime gitmedi maalesef…