Tükenişler

Hayatımda kimseyi o kadar çok istemiyorum ki, kendim bile fazlalıkmışım gibi geliyor. Bir işin ucundan tutsam hemen bırakıyorum, bir yere bir şehre gitsem bunalıyorum, açım ama yiyemeden doyuyorum. Sonu yok, soğudum işte her şeylerden. Kış soğuğu değil ki bu bir hırkayla geçsin. Tüm sustuklarım. Tüm kendime sakladıklarım. Tüm anlatmak isteyip anlatamadıklarım. Tüm anlatacaklarım. Tüm anlatmak isteyip vakit bulamadıklarım. Tüm anlatmak isteyip sözcük bulamadıklarım. Tüm çabalarım. Boş, yankısız… Ya da kendimi öyle çok anlattım ki sanırım sonunda varlığım tükendi…