Rutinlerim

Her gün ki rutinlerim, yürüyorum, konuşuyorum, yemek yiyorum yani her zaman yaptığım işleri sürdürüyorum ama nasıl anlatsam, bir boşluk duygusu içinde. Sanki içimde derin bir hiçlik var. Hiçliği hissettiğim o anda da birden bire bir his çöküyor, ağlamak istiyorum ağlayamıyorum, gülmek istiyorum gülemiyorum, sadece boşluğa dalıyorum. Çünkü neden? Yeterince dürüstsen, fazlasıyla aşık ve gerçekten seviyorsan, hazırsın demektir; artık mutsuz olabilirsin. Karabasan gibi üstüme tünemiş mutsuzlukla yaşamayı öğreniyorum…