Vicdan

Sürekli düşünüyorum ben mi fazlasıyla zayıfım ya da gereksiz duygusalım diye. Gerçi eğer öyleysem bile bu saatten sonra kendimi nasıl değiştirebilirim ki değil mi? Bazen insanın sıkıntıları kendisi ile alakalı olabiliyor. Böyle bir sorunum var. Babamı kaybedeli bir seneyi geçti ve benim için uzakta olmaktan kaynaklı artık bir soruna dönüşmüş olan mezar yaptırma işinde nihayet sona geldim. Bende vicdan azabına dönüşmeye başlamış bir durumdu tüm yaşadıklarım. Sanki babamı oralarda yalnız ve kimsesiz bırakmış gibi hissetmeye başlamıştım. Ne yazık ki herkes bilir usta kişisiyle uğraşmak ne kadar zordur. Bunu birde uzaktan yapmak zorunda olduğunuz durumlarda düşünün. Şükür ki yarın inşallah mezar yapım işi bitmiş olacak. Bu sebeple bu gece Malatya yolcusuyum. İşler biter bitmez geri döneceğim. Benim için fiziksel olarak çok yorucu ama psikolojik olarak bir o kadar rahatlatıcı bir yolculuk olacak. İnsan halen inanamasa bile zaman nasıl geçiyor…