Belediyeye öfkeliyim, belki de öfkemden üzerimde her zamankinden farklı bir ağırlık var ve bir sonbahar akşamında soğuk rüzgara karşı yürüyorum en güzel en özel anılarımın olduğu parkta. Zihnimde yeniden yaşamak için tüm o güzel anıları, durdurmak istiyorum geçen zamanı. Yıktılar, onunla birlikte el ele yürüdüğümüz tüm yürüyüş yollarını. Sözde yeniliyorlar. Peki ya anılar. Onlar ne olacak. Şahit bulmak olmaz ki sevdaya ama o yollar şahitti bana. Derin bir nefes aldım, kapattım gözlerimi, unutmaya çalışıyorum içimde büyüttüğüm tüm korkuları…