Hayatım boyunca benimsemek istediğim tek bir motto var, o da “Biriktirebildiğin kadar anı biriktir.” Anı biriktirmek muhteşem bir duygu, insana geri dönüp baktığında yaşadığını hissediren ender durumlardan. Ama tabi yaşanılan ve biriktirilen anılar ne kadar güzel olursa olsun, onları düşünmek, hatırlamak o kadar iyi gelmeyebiliyor insana. Ben mesela, iki sene önce bu hafta belki de dünyanın en mutlu adamlarından biriyken şimdi ki durumumu Murathan Mungan çok güzel anlatmış. “Kimsenin konuşmadığı bir dil gibiyim… Yazarının bile okumadığı bir kitap… Hiç çalmayan bir şarkı… Kimsenin inanmadığı bir deli… Hiç vatandaşı olmayan bir ülke… Hiç sorulmayan bir soru gibiyim… Kalabalıklar içinde varım ama yok gibiyim..” Ben var mıyım yoksa yok muyum?