Tam iki sene önce bu zamanlar senle beraber Beypazarı keşfine çıkmıştık. Çok sıcak, samimi bulmuştuk. Ara sokaklarda kaybolup bol bol fotoğraf çekmiştik. Rengarenk eski bir ev vardı. Orada onlarca fotoğraf çekmiştik. Sağ dön sola dön yukarı bak aşağı bak demelerin hala kulaklarımda. Ben anı yaşa sözünü yanlış mı anladım acaba? Belli anılara takılı kaldım, dönüp dolaşıp aynılarını yaşamaya devam ediyorum. Şimdi yalnız yolculuğumda Çanakkale durağındayım yalnız başıma kahvaltı edip sadece selfiler çekiyorum. Hayat işte nereden nereye…