Ne üzmek istedim seni. Ne de üzmek istedim kendimi. Çok çalıştım gitmeye de kalmaya da. İkisi de aynı acı. Sorsalar ben çok iyiyim. Sadece hayatım bok gibi, sevdiğim insanları kaybediyorum, gitme diyemiyorum, uyuyamıyorum, özlüyorum ve yoruldum. Öyle sessizce öldüm ki defalarca, hiç bir zaman anlaşılmadı yokluğum. Sessizliktir belki de beni tanımlayan, sessiz geldim, sessiz giderim. Ha bir de sensiz!