Bir kişiyi bir insan nasıl olurda bir saniye bile aklından çıkaramaz. Bunu bizzat yaşamasam ve biri bunu bana yaşadığını anlatsa sanırım asla inanmazdım. Belki ben anlatsamda bana kimse inanmaz. Fakat bu böyle. Kendimce senaryolarlar oluşturdum. Önce daha zamanı var diyordum zaman geçti, hiçbir şey değişmedi. Hiç haber almazsam unuturum dedim ama haber almayınca daha kötü oldum. Dedim ki gittiğim her yer onunla gittiğim yerler, beraber görmediğimiz bir yerde zaman geçirirsem hatırlamam. Sabah evde sıkılınca kendimi Seymenlere attım. Gölge bir köşeye oturdum onu düşünüyorum. Elim kolum bağlı ve ne yapacağımı bilmez bir vaziyetteyim.