Onun Yanı

Uzandım yatağıma ama içimde yine beni aylardır rahat bırakmayan aynı huzursuzluk. Aklımdan atmadığım onlu düşünceler. Sabah, öğle, akşam. Yemek yerken, araba sürerken, çalışırken kısaca her an aklımdalar. Onlu düşüncelere dalmışken gözüm duvarımdaki saate takıldı sonra masamın üstündeki bilgisayara ardından yere baktım yerde halı, gardolabıma baktım içinde elbiselerim, kitaplığımda kitaplar. İşte o an farkettim ki eşyalar bile nerede olması gerektiğini biliyor sanki. Hiçbirinin kafası karışık değil. Şu an uzandığım odamda, etrafıma bakıyorum da aslında olması gerekti yerde olmayan bir tek benim. Benim yerim onun yanı…