Mükemmel Değilim

Kendin olma bu zamanda. Kendin olduğunda uzaklaşırlar anında. Onlar uzaklaşır sen içine kapanırsın. Kelimeler birikir içinde. Biriken o kelimeler cam kırıkları gibidir. Sussan acıtır. Konuşsan kanatır. Merhemi yoktur bunun. Susmaya devam edersin. Yok mu beni kusurlarımla sevecek biri bu dünyada diye isyan edesin gelir. Suskunluklarımı anlasınlar istersin. Mükemmel değilim ben diye haykırmak gelir içinden. Öyle olmak zorunda da değilsindir ama başka türlü hep yalnızlık. Öfkemi öfkeleri, yalnızlığımı yalnızlıkları, çaresizliğimi çaresizlikleri tanısın. Tanısında beni biraz olsun anlasınlar.

Yorum bırakın