Kefemde Biriktirdiklerim

Hayat çok yordu beni bu aralar. Sanki hiç bitmeyecek bu yorgunluk. Direnmeye çalışıyorum ama tüm mutluluklar, sevinçler öldü içimde. Dokunamadığım, göremediğim ama bir o kadar yoğun hissettiğim bir acı taşıyorum yüreğimde. Biraz yalnızlık, biraz hüzün. Kendi kendime sığamıyorum. İnsan kendine sığmadığı zaman bir kelimeye bir söze bir şarkıya sığmaya çalışıyor. Çoğu zaman onlarda nafile kalıyor. Kefemde biriktirdiğim hayallerim, heveslerim, beklentilerim, susuşlarım, yarım kalmış cümlelerim, sizi taşıyamıyorum artık…

Yorum bırakın