İfade

Bazı anlarda yüzün aldığı bir ifade, sevenin belleğinde sonsuzlaşır, insan o ifadeyi her şeyden çok daha fazla özler. O yüzün sahibiyle günün birinde darıldıktan, hatta ayrıldıktan, sonra bile, o ifadeyi özler. Bir andır o, ama bütün zamanlara siner… Bu şekilde akla sinmiş anıların içinde geçirilen geceden sonra ayılmanın, gerçek dünyaya dönmenin ne kadar korkunç olduğunu bilemezsiniz. Bir yalnızlık vaktinde herkesle birlikte olduğum gene de yalnız olduğum parkımızda alabildiğim nefesler yetmiyor artık bana. Anılar soluksuz bıraktı beni. İfade evet yine o ifade gözümün önünde…