Canınız Sağolsun

Babama sarılamıyorum, anneme anlatamıyorum, dostlar zaten kendi derdinde. Nefes alamıyorum ve bunu kimse görmüyor. Offf offf diye iç çeke çeke tükettim kendimi. Hayat sen bir bana mı zorsun böyle? Kalbimdeki bu ağırlığı daha ne kadar taşıyabilirim hiç bilmiyorum. Bir kişinin bitişinin tüm hallerini yaşadım dediğim gün bir yenisiyle tanışıyorum.

Ah, insanlar ah niçin her şeyi anlayamıyorlar niçin anlamak istemiyorlar? Beş dakika, on dakika, yarım saat kendilerini unutsalar, kendilerini karşısındakinin yerine koysalar tam onun gibi, fakat hiç eksiksiz ve tam, onun gibi duysalar, her şey ne kadar yerli yerinde olacak. Hayır! İlla ki zıddiyetler, öfkeler, yanlış anlaşılmalar, kıskançlıklar, inatlar, şüpheler, hâkim olmak arzuları. Varsın böyle olsun, canınız sağolsun…