Herkesin hayatında değer verdiği hatta çok değer verdiği yeri geldiğinde kendinden öte koyduğu insanlar vardır. Doğal olarak benimde var. Fakat ne yaparsam yapayım ne söylersem söyleyim bunun böyle olduğunu bir türlü ispatlayamadım. Aklımdan bir saniye bile çıkaramadığım kişinin benim hakkımda dolandırıcı, toksik, öküz, iki yüzlü vb. gibi düşünceler beslemesi beni bitiriyor. Çok çabaladım bu düşünceleri değiştirebilmek için ama ne yaparsam yapayım başarılı olamadım. Bu çaba bir süre sonra beni tüketmeye başladı ve artık ilaçsız ayakta duramaz vaziyetteyim ve doktorumun söylediğine göre durumum o kadar ciddi ki tedavi sürecim en az 2 sene sürecek. Hem fiziki hem de mental gücümün son damlasını harcadım sanırım. Ben bittim ama onun bana olan öfkesi ne yazık ki bitmedi. Onu da anlamaya çalışıyorum eminim kendince haklı sebebleri vardır. Sanırım artık kıskanmayı da unuttum ve onu mutlu eden her şeye minnettarım. Onu hep o güzel gülüşü ile hayal ediyorum. Sen hep gül. İyi ki varsın…