Halil Cibran ile kız arkadaşım sayesinde tanıştım. Bana Halil Cibran’ın Ermiş kitabını hediye olarak almıştı. Aldığı gün, saat hatta kız arkadaşımın kitabı eline alırken ki mimikleri bile hala aklımda. Zaten konu kız arkadaşım olunca onunla alakalı her şey beynime kazınıyor. Sebebini bende bilmiyorum. Sorsan hangi parmağında kaç tane beni var sol ayağını kaç derece içeri basıyor, hepsi belki de çoğu kişi için çok anlamsız ve gereksiz detaylar ama ben kız arkadaşımı hatmetmiş gibiyim. Bana sorsan bugün yaşadıklarımı yaşayacaklarımı söyleseler inanmazdım herhalde. Kız arkadaşıma sorsak büyük bir ihtimalle hatırlamaz bile. Çok denesemde onun gerçek anlamda radarına yani kalbine bir türlü giremedim. Mutsuzluk radarından ise kaçış yok, her yerde peşimde. Neden bunca konuyu anlattığıma gelecek olursak, bendeki tüm bu değişikliklerin tek bir sebebi var kanımca. O da aşk. Tüm bunları düşününce Halil Cibran’ın şu sözü geldi aklıma “sadece aşk ve ölüm değiştirebilir her şeyi”. O kadar doğru bir söz ki şu an içinde bulunduğum durumu anlatıyor. Hem çok büyük bir aşk yaşadım hem de canımdan can gitti. Benden geriye tanımadığım biri kaldı . Kimim ben?