Kiminde yürek vardır kiminde kalp. Kalp unutur yürek unutmaz. Kimi aşk yaşar kimi sevda. Aşk geçer ama sevda nefesin yettiği kadar. İki ömrün birbirine dolanması bir bahaneye bakar. Bizim bahanemiz neydi acaba diye düşünmediğim bir an yok. İki kader birbirini sahiplendi mi her şey pamuk ipliğine bile bağlı olsa gerçek sevda iki kaderi birbirine zincir ile bağlarmış. Bahanemiz mi yetmedi bize, bizim kaderimize. Biz neden birbirimize el değil de yoldaş olmayı öğretemedik. Neden bir aile inşa edemedik. Neden neden neden… Nedenleri sormaya başladığında bil ki sevdan ağır geliyordur yüreğine ve o yüreğin yükü bitmez nefesin bitene kadar…