Yetersizlik

Bazen acaba depresyonda mıyım diye düşünüyorum. Daha önceleri de kendimi kötü hissettim ama hiçbiri ne bu kadar canımı yaktı ne de bu kadar uzun sürdü. Kötü ne yaşarsam yaşayım güzel bir şey yaşadığımda tüm olumsuzluklar, mutsuzluklar, üzüntüler uçar giderdi ve ben bunların gittiğinin bile farkına varmazdım. Bu sebeple mutsuzluğun çok büyütüldüğünü düşünür ve insanların sürekli ve daimi mutluluk arayışını garipserdim. Şimdi geriye dönüp baktığımda bunları garipsediğim zamanlarda sorsanız çok mutluyum derdim. Tabi o zamanlar mutluluğun ne olduğunu bilmiyormuşum. Aynı şekilde o zaman mutsuzluk olarak nitelendirdiklerim bile şimdi yaşadıklarımla kıyaslanamaz. Nötr bir hayatı benimsemiş ve resmen kıt duygularımla insanların mutluluk ve mutsuzluk üzerine duygu ve düşüncelerini yargılamışım. Tam bir hadsizlik. Ben ve hadsizlik tam bir ayrılmaz ikili olmuşuz ama daha yeni yeni farkediyorum. Yolun yarısı bitti ve ben en temel duygu durumlarımı bile yeni yeni kavrıyorum. Yetersizlik noktasında üstüme yok…