Çok doluyum dostlar çok. İçimdeki öfke beni yedi bitirdi. O değil öfkesini dışa vurup bunu yaşayabilen biride değilim. Hayatımda yolunda gitmeyen her şeyden sorumlu tutulan biriyim. Kimse bu da bir insan demiyor. Kimse anlamaya çalışmıyor. Hep suçluyum hep hatalıyım. Bu kadar basit mi her şey? Hatalısın bitti! Hiç böyle hayal etmemiştim ben bu hayatı. İnanılmaz hayal kırıklığı içindeyim. Şu aklım yerine geldi geleli tek bir hayalim var benim. O da kendi çekirdek aileme sahip olmak. Bir kız bir oğlan babası ve sevilen bir eş olmak. Çok mu istediklerim. Akranlarım hep alay ederdi benimle. Evlenip ne yapacaksın derlerdi. Şimdi hepsi evli. Ben ise hayallerim ve yaşadıklarımın arasına sıkışıp kaldım. Gücüm dermanım kalmadı. Dün yeni bir sıfatımı daha öğrendim. Şu dünyada belki beni söyledikleriyle etkileyebilen tek insandan. Başkası olsa bir kulağımdan girer diğerinden çıkar ama konu o olunca her şey aklıma mıh gibi çakılıyor. Elimde değil. Çok çabaladım ama yok. Kalbime girdi bir kere. Canımı nasıl yakacağını çok iyi biliyor. Ben onun gözünde bir dolandırıcıymışım. Dolandırıcı ne demek. Söylediği sözleri bir türlü hazmedemiyorum. Allah’ım sen bana güç ver.