Akşam olunca lanet bir sancı oturuyor yüreğime. Her geçen dakika daha çok yer kaplamaya başlıyor sanki. Büyüyor daha çok büyüyor. Büyüdükçe ağırlaşıyor, ağırlaştıkça daha çok boğuyor beni. Daha çok darlanıyorum. Sığmaz oldum yere, göğe, eve, en çokta yollara… Yürümek istiyorum ama gidecek yol bulamıyorum. Bağırmak istiyorum çünkü canım yanıyor. Kendimi tuzağa düşmüş vahşi bir hayvan gibi hissediyorum. Avazım çıktığı kadar bağırmak istiyorum kimselerin olmadığı yerlere. Bu nasıl bir acı bu nasıl bir can yangını…