Daha ne kadar böyle gider daha ne kadar dayanabilirim hiç bilmiyorum. Kafayı yemenin evreleri varsa sanırım hepsini tükettim. Bundan sonra beni ne bekliyor bilmiyorum. Beni bu noktalara getiren ise çaresizlik. Çaresizliğinde türleri var kanımca. Kader diyip geçebileceğimiz ve insanın insana yaptığı, yaşattığı çaresizlik. Benimkisi ikinci türden. İnsanın insana yaptığından.
Bunu sayfalarca yazarak ya da saatlerce konuşarak anlatmaya kalksam yetersiz kalır çünkü bu yaşadıklarımı ve hissettiklerimi bir ben bilirim. Aslında anlatmaya çalıştım çevremdeki insanlara. Çoğunluğu abarttığımı düşünüyor. Ben kesinlikle abarttığımı düşünmüyorum. Onlar benim yaşadıklarımı hiç yaşamadığı için sadece mantık yoluyla akıl yürütüyorlar. İçinde bulunduğum sevginin, aşkın mantıkla açıklanabilir bir yani yok ki mantıkla bir kanaate varılabilsin. Bana sorsanız bende asla tahmin etmezdim bu denli çok aşık olacağımı ama oldum. Şimdi bunun acısını çekiyorum.
Aşık olduğum kişiye ne yaparsam yapayım kendimi bir türlü anlatamadım. Yaptığım ya da söylediğim her şeyde bir art niyet aradı. Bu da en sonunda ayrılmamıza sebep olan olayın yaşanmasına sebep oldu. Bu saçma gerginlikler sonrası belki bundan bir kaç ay sonra hatırlamayacağımız bir olay yüzünden çok ama çok ağır sözler çıktı ağızdan.
Ne oldu şimdi ayrıyız. Ayrıyız ama ben hayatıma hala sanki onunlaymış gibi devam ediyorum. Buna engel olamıyorum. Herkesin ağzında bir söz. Çivi çiviyi söker. Lanet olsun! Nefret ediyorum bu tarz cümleler kuranlardan. Bir kişiye bırak böyle bir şey yapmayı, bunun düşüncesi bile iğrendiriyor. Anlamıyorum bu hayatı, bu insanları. Hepsinin içinden yıllar sonra biri çıktı işte bu dedim. O da yok şimdi.
Bu hisler ne olacak. Neden bitmek şurada dursun, azalmıyorlar bile. Ben daha nasıl ve ne kadar dayanırım bilmiyorum. Hiç ama hiç iyi değilim. O muhtemelen hayatına devam ediyor, edecekte tabi, ayrıyız neticesinde. Zaten unutkan birisi gün içinde bir kez olsun aklına dahi gelmiyorumdur eminim.
Başka emin olduğum bir şey daha var. Unutmak belki çok uzun zamanımı alacak ama ben bir daha bu kadar, ne bağlanabilirim ne de sevebilirim. Hayat uzun, dur daha neler gösterir gibi laflar da var. Evet hayat uzun ama ben kendimi biliyorum.