Merak

Karşı konulamaz bir his bu bende. Onunla karşılaştığımız ilk günden bu yana. Şimdi ayrı olsak bile, hiç azalmadı. Sürekli bir merak. Günlük rutinlerinden, yaşadıklarına. Yediği içtiğine kadar her şey. Karda kışta aklım onda kalıyor. Bu normal mi diye sorarken içimden bir ses tabi ki değil diye haykırıyor. Fakat bu böyle. Yaşadığım ve engelleyemediğim bir hissimi yok sayamam. Yatağa uzandım. Aklıma geldi şimdi o halde nasıl uyuyor acaba. Zaten uyku düzeni çok kötü, şimdi daha kötü olmuştur. Ah ah. Ben tüm bunların içinden nasıl çıkacağım.

Yorum bırakın