İstila edilmiş içsellik

İnsanın yeri ile ya da işi ile aynılaşması veya onunla bütünleşmesi çok cazip bir algı uyandırır. İnsanların bir çoğunun toplumun kendilerine hibe ettikleri saygınlıktan başka bir profil yakalamak ya da oluşturmak istememeleri, hayatları için önem arzeden bu sebepten dolayıdır. İnsanlar bu örtü gerisinde gerçek varoşlarını gizlemeyi çok iyi bilirler, bunu da bir marifet sayarlar. Halbuki bu durum ve davranış, insanın varolduğu haldeki yokoluşudur bir nevi, zamanla yüzündeki bu maske donar, tüm hayatı boyunca ona yapışır, gerçek karakteri yok olur, yerini başkalarının istediği, yabancı bir kişilik alır, daima onunla yaşamak, bir olmak zorunda kalır. İstila edilmiş, sömürülmüş bir içsellik.