Yolumu baya kaybettim. Ne yapacağımı bilemez haldeyim. Yazmak, yaşadıklarımı, hissettiklerimi anlatmaya çalışmak kâfi gelmiyor artık. En kötüsü de bu durum daha ne kadar bu şekilde devam eder bilmiyorum.
Bilmemek çok kötü bir şey, insanı pes ettiriyor yaşamdan, hayattan ve belki de tüm geleceğinden. Bütün bu bilinmezliklerin içinde bildiğim tek bir şey var o da ona karşı hislerim. Büyü olsa ancak bu kadar olurdu. Aklımı kaybetmiş bile olabilirim çünkü onsuz bir an yok zihnimde.
Duygusal olarak o kadar yetersiz ve eksik hissediyorum ki sanırım bu yüzden yaşadığım tüm güzel nüansları depolama ihtiyacım. Kendimi hatırlamak, var oluşumu hissedebilmek adına itina ile biriktirdiğim duygu anılarından oluşan izlere bakışım.
Yolumu kaybettim ve artık hiçbir şey bilmiyorum… Bilmiyorum…
Ruhunu kaybeden dünyayı kazansa ne çıkar.
Victor Hugo