Acılar

Korkularımla yaşamaktan bıktım, tükendim. Haykırmak istiyorum, buna bile gücüm yeter mi bilmiyorum. Başımı yastığa seninle koyuyorum. Uykusuz gecenin sabahında gözümü senli düşüncelerle açıyorum. O zaman anlıyorum çaresizliğin tam ortasında olduğumu. Ve hayatımda belki de ilk kez yenileceğimi hissediyorum. Korkularıma yenileceğim. Belki de çoktan yenildim. Korkularımın içinde bir öfke, seni tanımadan geçen yıllara, sensiz geçecek zamana. Dünyanın en güzel tablosu gibi tüm fotoğraflarımız. Saatlerce bakıyorum ve sonu yine aynı çaresizlik. Nereye gitsem kulaklarımda senin sesin, burnumda senin kokun. Sanki evren bana her yerden, benim sana olan sevgimi haykırıyor. Düştüğüm çıkmazda bir çözüm arıyor yüreğim. Bana kalan yine sonsuz bir çaresizlik. Gelecek günlerin geçmişini avucumun içinde hissediyorum. Hiçbiri masum değil. Görüyorum çünkü, evet görüyorum. Hepsi acı dolu. Acılar bırakın yakamı!

Acıların en acısı mutlulukları hatırlamaktır.