Uyandığımda her sabah bu da mı rüyaydı hissinden bıktım, tükendim artık. Bazen keşke hiç uyanmasam artık diyorum. Her uyanış bir tükeniş gibi… Tükene tükene bitmeyişe bir açıklamam yok. Yas, acı, sevgisizlik ve benzeri hisler üstüme yapıştı ve bir ömür gitmeyecek, bitmeyecek sanki.
Mutluluk sadece rüyalarda mı mümkün?
Buzlu Badem 