Duygusal insanlar yaşadığımız materyal ve mantık çerçevesinde düzenlenmiş toplumda her zaman eleştirilirler. Duygusal hah! Bu sanki bir zayıflık ya da bir hastalıkmış gibi davranıldığından duygusallar zamanla duygularını saklar hale gelir. Oysa bu duygusal bir insan için kendini hasta etmekle eşdeğerdir. O nedenle eğer duygusal bir insansanız bunu kendinize yapmayın ve duygularınızı sonuna kadar yaşamaktan kaçmayın.
Duygusal insanlar fazla duygusal olduklarının bilincinde olmayabilirler. Sanırlar ki etraflarındaki herkes var olan üzücü durumlara onlar kadar üzülüyor ya da sevinçli anlara onlar kadar seviniyor. Ancak gerçek böyle değildir. Sadece duygusal insanlar üzüntü, sevinç gibi anları gerçek anlamda yaşarlar.
Sonuç olarak kendimde duygusal biri olduğum için çok net söyleyebilirim ki duygusal olmak bir ömür mutsuz olmak demektir. Bugüne kadar kendi deneyimlerimden çıkardıklarımdan bende ortaya çıkmış bir düşünce bu tabi ki. Duygusal insan unutamaz, kafasında defalarca bir daha yaşar. Sonunda kendini koca bir yoklukta bulur…
Duygusuz karanlığı aydınlatamayız ve bitkinliği harekete çeviremeyiz.
Carl Gustav Jung
Buzlu Badem 